|
|
جلسه چهارم سخنرانی حجة الاسلام قرائتی محرم ۱۳۶۰ امام حسين (ع)، سخنان- 4
بسم اللّه الّرحمن الّرحيم «الحمد للّه رب العالمين و صلّى الله على سيّدنا و نبيّنا محمّد و على اهل بيته و لعنه اللّه على اعدائهم اجمعين. الهى انطقنى بالهدى و الهمنى التّقوى» برنامهى دو سه سالهى ما در تلويزيون، درسهايى از قرآن بود. ولى گاه و بى گاه ايامى پيش آمده كه برنامه را تغيير مىداديم و با تناسب زمان صحبت مىكرديم و چون الآن، ايام محرم است، در نظر است كه درسهايى از قرآن را موقتاً براى چند شبى كنار بگذاريم و به تفسير و بررسى سخنان امام حسين بپردازيم. چيزهايى هم كه من مىگويم، تاريخ عاشورا است. امام حسين (ع)، وقتى مىخواهد به كوفه برود، در راه كوفه، چه كسانى او را مىبينند، چه چيزهايى به امام مىگويند و امام چه جوابهايى به اينها مىدهد، اين برخوردها را برخوردهاى جالب و مفيد مىديدم. گفتم اين برخوردها را بنويسم و از اين برخوردها چه درسى مىگيريم؟ يكى از برخوردهايش را آخر جلسهى قبل گفتم. اينكه امام حسين (ع) وقتى مىخواهد به سمت كوفه حركت كند، چه سخنرانى و چه خطبهاى مىخواند، مرگ را چگونه معرفى مىكند؟ خبر شهادتش را مىدهد. علم به شهادت خود را بيان مىكند. عشق به شهادتش را بيان مىكند. بعد دعوت مىكند و سپس از مكه وقتى حركت مىكند، قافلهى بيت المال طاغوت را مصادره مىكند. ببينيد امام حسين (ع) چه كرده است. چرا امام حسين (ع) كوفه را انتخاب كرد؟ ادامه مطلب برچسب‌ها: متن سخنرانی, محرم, قرائتی, |
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
|
لطفا جهت حمایت از ثامن تم ؛ لینک و لوگوی ما را از قالب حذف نفرمایید...
 |
