علی جانم ، علی جانم ، علی جان 

جوانان بنی هاشم بیاید 
علی را بر در خیمه رسانید 

خدا وندا که من طاقت ندارم 
علی را بر در خیمه رسانم 

----
مدینه مادرش چشم انتظار است 
به خیمه عمه اش دل بی قرار است

کجا رفتند و آن رعنا جوانان 
کجا رفتند و آن پاکیزه جانان

----
نباشد مادرش لیلا بیاید 
تماشای قد اکبر نماید 

بگویید عمه اش زینب بیاید 
علی بر در خیمه رساند

ادامه اشعار در ادامه مطلب

در کربلا قحطی آب است 
شش ماه از عطش کباب است 

نمی خوابد دگر این شیر خواره 
دست و پا می زند در گاهواره 

علی جان علی جان جانم علی جان 

از سوز تشنگی خدایا 
پژمرده شد گلهای زهرا 

بسته شد آب و مهریه ی زهرا 
بروی اهل بیت آل طاها 

علی جان علی جان جانم علی جان 

طفلان نموده پیروهن چاک 
افتاده روی خاک نمناک 

نمی خوابد دگر این شیر خواره 
دست و پا میزند در گاهواره 

علی جان علی جان جانم علی جان 

حاج مهدی خرازی 
سروده های خرازی ص 752

مگو آب مگو آب، عمو نیست ،عمو نیست 
ترا چاره علی جان ،بجز تیر عدو نیست 

دگر آب محال است 
برو وقت وصال است 

نشان ده ، نشان ده - به من مشک عمو را 
مپو شان، مپوشان - زمن مشک عمو را 

که من مست وصالم 
پی آب ننالم 

مپو شان، مپوشان- سفیدی گلو را 
بنوشان بنوشان - به من تیر عدو را 

که من مست وصالم 
پی آب ننالم 

بگویید به صیاد - در این فصل پریدن
ندارد تماشا ، سر جوجه بریدن 

خدا ، جوجه کبوتر 
زدستم زده پرپر 

ملائک بیایید ، همه نوحه بخوانید 
علی اصغر مارا ، به فاطمه رسانید

که در دامن مادر 
چو محسن رود آخر

دو صد بار ، دو صد بار -بزن شارگ دل را 
ولیکن، ولیکن - مزن شارگ گل را 

خود آرام بگیرد 
همین گونه بمیرد

علی انسانی

روضه مکتوب شب هشتم 

جضرت علی اکبر علیه السلام

از امام محمّد باقر عليه السّلام  در کتاب کامل الزیارت روايت مى‏كند كه فرموده اند:هر گاه چشم مؤمنى براى شهادت امام حسين عليه السّلام  بقدرى پر از اشك شود كه به گونه‏هاى صورتش بچكد خداى رؤف او را دائما در غرفه‏هاى بهشت جاى خواهد داد. بیاد امشب بیاداشک های مولامون سرپیکرجوانش گریه کنیم .

علی اکبر عليه السّلام  نخستین نفر از بنی­هاشم بود که به میدان رفت هرکسی ازبنی هاشم اذن میدا می خواست امام اجازه نمی داد اما تا علی اکبر اذن خواست ا،امام به او اجازه میدان رفتن داد  تودل امام غوغایی برپاست درروایت است آقا صدازدعلی جان می خواهی بروی برو ولی کمی خرامان خرامان برو تابیشتربتونم ببینمت  یک نگاهی مأیوسانه به او کرد   و گفت: «اَللّهُمَّ کُن أنتَ الشَّهیدُ عَلَیهِم،فَقَأ بَرَزَ إلَیهم غُلامٌ أشبَهُ النّاسِ خَلقاً و خُلقاً و مَنطقاً بِرَسولِکَ و کُنّا إذا اَستَقنا إلی نَبیِّکَ نَظَرنا إلیه ؛ خدایا خودت بر این قوم شاهد باش، که به سوی آنها جوانی رفت که از نظر جمال  و کمال و سخن گفتن،شبیه­ترین مردم به رسول تو است و ما هر گاه مشتاق دیدار پیامبر تو بودیم به چهره علی­اکبر می­نگریستیمازامام صادق عليه السّلام  پرسیدند الذلذائذ چیست؟فرمود پدری فرزندی رابه حد بلوغ برساند واین پسردرمقابل دیدگان پدرراه برود این منظره خیلی برای پدرلذت بخش است .پرسیده شد سخترین مصیبتها چیست ؟فرمودندهمان جوان درمقابل دیدگان پدرازدست برود .2

سخت است پیش چشم بابا

غلطیده به خون جوان بمیرد

ازبهرپدر عصای پیریست

ای وای که پیش ازآن بمیرد

روضه مکتوب شب نهم

حضرت باب الحوائج ابالفضل العباس علیه السلام

در كتاب خصال و كتاب امالى از ثمالى نقل ميكند كه گفت: حضرت امام زين العابدين عليه السّلام نظرى به عبيد اللَّه بن عباس بن على بن ابى طالب عليهم السّلامنمود و شروع بگريه كردند و فرمودند: هيچ روزى براى پيغمبر خدا صلّى اللَّه عليه و آله از جنگ احد سخت‏تر نبود، زيرا حضرت حمزة بن عبد المطلب عليه السّلام كه شير خدا و رسول بود درآن روز شهيد شد.بعد از جنگ احد جنگ موته براى پيامبر خدا ناگوار شد كه پسر عموى آن حضرت يعنى جعفر بن ابى طالب در آن روز شهيد شد.سپس امام زين العابدين عليه السّلام فرمودند: هيچ روزى مثل روز عاشوراى امام حسين عليه السّلام نبود. زيرا تعداد سى هزار نفر كه گمان مى‏كردند از اين امت بودند اطراف آن بزرگمرد را گرفتند و هر كدام از آنان مي خواستند بوسيله ريختن خون امام حسين عليه السّلام بخدا تقرب بجويند.امام حسين عليه السّلام ايشان را ياد آور خدا ميكرد ولى نمى‏پذيرفتند، تا اينكه سرانجام آن حضرت را از راه ظلم و كينه و دشمنى شهيد نمودند.آنگاه حضرت سجاد عليه السّلام فرمودند: خدا حضرت‏ عباس عليه السّلام ‏ را رحمت كند! حقا كه امام حسين عليه السّلام را بر خويشتن مقدم داشت و جان خود را فداى آن حضرت نمود تا اينكه دستهاى مباركش قطع شد.خداى مهربان در عوض دستهاى عباس عليه السّلام دو بال به وى عطا كرد تا بوسيله آنها در بهشت با ملائكه پرواز نمايد. كما اينكه اين نعمت را نيز به جعفر بن ابى طالب عليهما السّلامعطا كرد.حضرت عباس عليه السّلام نزد خدا يك مقام و منزلتى دارد كه فرداى قيامت جميع شهيدان براى آن غبطه ميخورند.

روضه مکتوب شب هفتم محرم

حضرت علی اصغر علیه السلام

(توسل آيه الله گلپايگاني به حضرت علي اصغر(عليه السلام) به نقل ازواعظ محترم حجه السلام يثربي)ايشان مي گفتند :  مرحوم آيت الله العظمي گلپايگاني يك روضه خوان مخصوصي داشتندكه هرزمان اين روضه خوان دربيت مرجع بزرگوار بود نشان دهنده اين بود كه آقا يك مشكلي ياحاجت مهمي دارد

هر زمان هم كه درخدمت  ايشان روضه مي خواند روضه حضرت علي اصغر(عليه السلام) رامي خواند. (حسن اشعري مداح معروف قم)

از مرحوم آيت الله العظمي ميرزاي قمي  معروف نقل شده است كه:

ايشان وقتي كه مهمي ومشكلي برايشان پيش مي آمد توسل به ذيل عنايت حضرت علي اصغر عليه السلام پيدا مي كردند. ايشان دهه اول محرم روضه خواني داشتند به هر يك از منبريها كه مي خواستند ذكر مصيبت كنند مي فرمودند روضه حضرت  علي اصغر  امام حسين عليهما السلام خوانده شود.

يكي ازمنبريهاي روضه خوان به او عرض كردآقاديگر شهداي كربلا هم سهمي دارند.  ميرزاي قمي فرمودند مي دانم ولي هر كدام از شهداءمي جنگيدند ويا حد اقل از خودشان دفاع مي نمودند ولي حضرت علي اصغر عليه السلام قدرت دفاع نداشت.(موضوع مشهور است ولي مطلب از آقاي سيد ابو الفضل مدرسي نقل شده است. )

روضه مکتوب شب پنجم محرم

جناب عبدالله بن حسن علیهما السلام

به نقل از منابع معتبر ابي عبد الله بر بالين هفت نفر از شهدا حاضر شدند:

از نكات عجيب بودن نام دو غلام امام حسين در بين اين هفت نفر است، و عجيب تر اينكه ابي عبد الله السلام در لحظه شهادت صورت بر صورت غلامش ( واضح )مى‏گذارد يعنى همان ابراز محبتى را كه درباره فرزند شجاع و دلبندش على اكبر عليه السلام مى‏كند، درباره غلامش نيز روا داشته.

1- مسلم ابن عوسجه (لهوف)   2- حر (لهوف)  3- واضح تركي غلام امام حسين(عليه السلام)(  (نفس المهموم)  4- جون غلام ابوذر (نفس المهموم) 5-علي ابن الحسين(عليه السلام)( (لهوف)   6- قاسم ابن الحسن(عليه السلام)( (لهوف)    7- ابا الفضل العباس(عليه السلام)( (بحار) ...

روضه مکتوب شب چهارم محرم

طفلان حضرت زینب علیها السلام

عبد اللَّه بن جعفر (پسر عموى آن حضرت و شوهر خواهرش، زينب عليها السلام) دو فرزند خود عون و محمد را بنزد حضرت فرستاد و نامه نيز بوسيله آن دو براى او فرستاد كه در آن چنين نوشته بود:

اما بعد من ترا بخدا سوگند دهم كه چون نامه مرا خواندى از اين سفر بازگردى، زيرا من بر تو ترسناكم از اين راهى كه بر آن ميروى از اينكه هلاكت تو و پريشانى خاندانت در آن باشد، و اگر امروز تو از ميان بروى روشنائى زمين خاموش خواهد شد، زيرا تو چراغ فروزان راه يافتگان و آرزو و اميد مؤمنان هستى، و براهى كه ميروى شتاب مكن تا من بدنبال اين نامه خدمت شما برسم و السلام.

عبد اللَّه (اين نامه را فرستاد و از آن سو) بنزد عمرو بن سعيد رفته ...

روضه مكتوب شب سوم محرم

 مرحوم آيت الله العظمي ميرزا جواد آقاي تبريزي دررابطه با حضرت رقيه چنين فرمودند؛

حضرت رقيه(عليها سلام) قبرش در شام مشهوروفلسفه ي وجود آن قبر در شام،رسوا كردن دشمنان دين است كه بعد ها قضاياي شام را انكارنكنند.  وقبرحضرت رقيه(عليها سلام) نشانه اسير شدن زنها در اين مكان مقدّس است وكسي ديگر نمي تواند قضاياي شام را تكذيب كند.  ودفن حضرت رقيه وقبر شان در اين مكان خود سند گويايي آن است .

ولذا نبايد به تشكيك بعضي توجه كرد كه در خصوص قبر و مقام آن حضرت القاء شبهه مي كنند. آنان اغوا شدگان شيطا نند.  زيارت اين خانم (حضرت رقيه(عليها سلام))كسب معنويت است كه مي تواند انسان را از انحراف نجات دهد وهمه را تشويق به زيارت آن مي كنيم وبراي همه دعا مي كنيم.  (1)

روضه مكتوب شب دوم محرم

ورود به كربلا

امام باقر(عليه السلام)فرموده است،خداوندكربلا را 24 هزار سال پيش از آنكه كعبه را بيافريند،آفريده است و آن را پاكيزه فرمود و بر آن بركت افزوده است و پيش از آنكه خداوند خلق را بيافريند، آن را قرار داده است و همواره چنين خواهد بود و خداوند آن را در بهشت هم بهترين زمين‏ها قرار داده است.

قَالَ الْبَاقِرُ(عليه السلام)خَلَقَ اللَّهُ كَرْبَلَاءَ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ الْكَعْبَةَ بِأَرْبَعَةٍ وَ عِشْرِينَ أَلْفَ عَامٍ  وَقَدَّسَهَاوَ بَارَكَ عَلَيْهَا فَمَا زَالَتْ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ اللَّهُ الْخَلْقَ مُقَدَّسَةً فِي مَنَازِلِهِ وَ لَا تَزَالُ كَذَلِكَ وَ جَعَلَهَا اللَّهُ أَفْضَلَ الْأَرْضِ فِي الْجَنَّة (1)

امام صادق عليه السّلام آهى كشيد وبه مفضل فرمود: يَا مُفَضَّلُ إِنَّ بِقَاعَ الْأَرْضِ تَفَاخَرَتْ فَفَخَرَتْ كَعْبَةُ الْبَيْتِ الْحَرَامِ عَلَى بُقْعَةِ كَرْبَلَاءَ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهَا أَنِ اسْكُتِي كَعْبَةَ الْبَيْتِ الْحَرَامِ وَ لَا تَفْتَخِرِي عَلَى كَرْبَلَاءَ

روضه مكتوب شب اول محرم

حضرت مسلم بن عقيل عليه السلام

مقدمات:

مقدمه 1 :    فضيلت ماه محرم:  ماه محرم شهر الحسين عليه السلام است،در مقابلْ، رمضانْ شهرالله ، محرم را به به واسطه اتصالش به حضرت سيد الشهدا عليه السلام ، خلّاق عالم مخصوص نمود به خصوصياتي چند:

روز اول آن، وقت استجابت دعوات و قضاي حاجات است چنانكه در حديث ابن شبيب آمده و كذلك روز عروج ادريس عليه السلام به بهشت است.   روز سوم آن،حضرت يوسف عليه السلام از چاه بيرون آمد. روزپنجم ، حضرت موسي عليه السلام از دريا عبور كرد. روز نهم ، دركوه طور با خدا مناجات نمود. روز نهم ،حضرت يونس عليه السلام از شكم ماهي بيرون آمد، و موسي و يحيي ومريم در اين روز متولد شدند. و روز دهم ،شهادت امام حسين عليه السلام اتفاق افتاد. روز شانزدهم ، بيت المقدس قبله نماز گرديد.روز هفدهم،عذاب به اصحاب فيل نازل شد. روز بيست و پنجم،حضرت سجاد رحلت نموده است.

اين ماه را در جاهليت احترام بسيار بوده و قتل و غارت در آن حرام دانسته،ولي بد نفسان ومنافقان امت پيغمبر آخر الزمان در اين ماه، خون دوستان و فرزندان سيد بشر را حلال دانسته و هتك حرمت اهل بيت نمودند. (1)....

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

وان که این کار ندانست در انکار بماند

اگر از پرده برون شد دل من عیب مکن

شکر ایزد که نه در پرده پندار بماند

صوفیان واستدند از گرو می همه رخت

دلق ما بود که در خانه خمار بماند

محتسب شیخ شد و فسق خود از یاد ببرد

قصه ماست که در هر سر بازار بماند

هر می لعل کز آن دست بلورین ستدیم

آب حسرت شد و در چشم گهربار بماند

جز دل من کز ازل تا به ابد عاشق رفت

جاودان کس نشنیدیم که در کار بماند

گشت بیمار که چون چشم تو گردد نرگس

شیوه تو نشدش حاصل و بیمار بماند

از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر

یادگاری که در این گنبد دوار بماند

داشتم دلقی و صد عیب مرا می‌پوشید

خرقه رهن می و مطرب شد و زنار بماند

بر جمال تو چنان صورت چین حیران شد

که حدیثش همه جا بر در و دیوار بماند

به تماشاگه زلفش دل حافظ روزی

شد که بازآید و جاوید گرفتار بماند

 جلسه پنجم سخنرانی مرحوم ایت الله مجتبی تهرانی ره

 محرم ۱۳۸۰

مجموعه قيام و انقلاب امام حسين تعاون        

* مرورى بر مباحث گذشته‏

بحث ما راجع به يك اصل اساسى بود كه در اين آيه شريفه وارد شده است و يك سنّت مسلّم الهى و اسلامى براى سالم سازى مجتمع اسلامى است؛

 يعنى براى اينكه كسانى كه اهل ايمان و اسلام هستند روابط سالمى داشته باشند.           عرض كردم كه دو ركن را در اين آيه شريفه بيان مى‏فرمايد كه ركن اوّل، مسأله حمايت و كمك و مساعدت كردن ديگران است، چه در بُعد مادى و چه در بُعد معنوى امّا بر محور برّ و تقوا؛ و ركن دوم، نهى و عدم اعانه نسبت به اثم و عدوان است

عرض كردم كه اثم از نظر لغت، همان اسائه و عمل ناروا است و از نظر شرع، گناه و معصيت است. عدوان هم عبارت است از تجاوز و ستم؛ يعنى اسائه‏اى است كه تجاوز به ديگران هم باشد. لذا مفهوم اثم، عدوان را هم در بر مى‏گيرد، امّا چون در اينجا كنار هم آمده‏اند هر كدام معنى جداگانه پيدا مى‏كند. يعنى مراد از اثم در اينجا آن عمل زشتى است كه انسان انجام مى‏دهد و تجاوز به غير نمى‏كند، ولى عدوان عبارت از عمل زشتى است كه تجاوز به غير هم مى‏كند

جلسه ششم سخنرانی حجة الاسلام انصاریان

محرم ۱۳۸۴

اغتنام فرصت عمر 6

الحمدلله رب العالمين و صلّى الله على جميع الانبياء والمرسلين‏

و صلّ على محمد و آله الطاهرين.

از پاداش‏هاى عظيمى كه خداوند متعال براى انسان مقرر فرموده است، پاداش در برابر هزينه مثبت عمر است كه به فرموده خدا در قرآن مجيد، با لحظات عمر، به تجارتى كه سود ابدى دارد و به كشاورزيى كه محصول دايمى دارد، مى‏توان دست يافت. در كتاب خدا هم كلمه تجارت آمده است و هم كلمه كشت و زراعت كه هر دو در رابطه با عمر است.

موعظه پيامبر به ابوذر

ابوذر از شخصيت‏هاى قابل توجه اسلام است، مى‏فرمايد:

روزى وارد مسجد شدم، رسول خدا صلى الله عليه و آله را تنها ديدم، كنار حضرت نشستم و از اين وقتى كه در كنار پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله بودم، خواستم استفاده و تجارت كنم.

جلسه هفتم  سخنرانی حجة الاسلام انصاریان

محرم ۱۳۸۴

الحمدلله رب العالمين و صلّى الله على جميع الانبياء والمرسلين‏

و صلّ على محمد و آله الطاهرين.

يكى از سفارش‏هایى كه پيغمبر عظيم الشأن اسلام به ابوذر در رابطه با قطعه‏اى از عمر داشتند اين بود كه جوانى خود را قبل از اين كه خزان پيرى به تو حمله كند، غنيمت بدان. كلمه غنيمت در گفتار رسول خدا صلى الله عليه و آله آمده است؛ يعنى از اين فرصت جوانى، نشاط و قدرت بدن بهره ببر.

اميرالمؤمنين عليه السلام جمله‏اى دارند كه در كتاب «غرر الحكم» نقل شده است، اين كتاب، جملات قصارى است كه در همه موضوعات انسانى، اخلاقى، تربيتى از اميرالمؤمنين عليه السلام نقل شده است و غير از «نهج البلاغه» است. نزديك به يازده هزار جمله كوتاه است كه در تاريخ عالم نمونه و نظير ندارد. هيچ حكيم، فيلسوف، عارف، موعظه‏گر و دلسوزى توان اين كه مردم را اين گونه دعوت به حقايق كند، نداشته است.

اين كتاب در چهارصد سال قبل به وسيله يكى از بزرگترين دانشمندان شيعه كه بعضى‏ها او را بر شيخ بهايى مقدم مى‏دانند، به نام آقا جمال خوانسارى در شش جلد، ترجمه و توضيح مختصرى داده شده است. كار ايشان در اين كتاب به قدرى مهم بوده كه در زمان شاه، با خرج دانشگاه تهران كه آن زمان دانشگاه طاغوتى بوده، چاپ شده است و زحمت چاپ اين كتاب را هم عالم بزرگوار و آگاهى كه به‏ نام محدّث ارموى كشيده است. ايشان واقعاً باعث شد كه اين كتاب از لابلاى قفسه‏هاى كتابخانه‏ها بيرون بيايد و وارد زندگى شود.

جلسه دوم سخنراني حجة الاسلام والمسلمين پناهيان

محرم 1390

برنامه سمت خدا

قرآن بخوان به نیابت کل آن سی جزء که با سرانگشت نیزه ورق خورد، قرآن بخوان تجوید تازه را به تاریخ بیاموز و ما را به روایت پانزدهم معرفی کن ،  قرآن بخوان تا طبل هل هله از های و هوی بیفتد ، شاعران بیچاره ، شاعران درمانده ، شاعران مضطر با نام تو چه کردند ؟ تاریخ زن آبرو می گیرد وقتی پلک صبوری می گشاید   و نام حماسیت بر پیشانی دو جبهه ی نورانی می درخشد . زینب!
سوال – شما چه نظری در خصوص محرم امسال دارید؟
پاسخ- محرم امسال هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی بهتر از سال های قبل به نظر می رسد . البته این روند در طی این سی سال وجود داشته است . معمولاً  مجالس در شب های اول رونق شب های آخر را ندارد. اما در اکثر جلساتی که امسال بنده حضور پیدا می کردم و یا از برخی از دوستان می شنیدم ، از ابتدا رونق همان شب های آخر را داشتند . از نظر کیفی هم احساس می کنم که مومنین بخصوص جوانان در عزای اباعبدالله الحسین (ع) بسیار بی تاب تر شده اند . تصور می کنم یک روزی که مردم دیگر طاقت عزای اباعبدالله الحسین را نداشته باشند، آقا ظهور کنند .

جلسه اول سخنراني حجة الاسلام والمسلمين انصاريان محرم 1384

خصوصيات همنشين در اسلام 1

الحمدلله رب العالمين و صلّى الله على جميع الانبياء والمرسلين‏

و صلّ على محمد و آله الطاهرين.

معارف اسلامى سه نفر را براى مجالست و همنشينى به ما معرفى مى‏كنند؛

اول: كسى است كه از او به رفيق تعبير مى‏كنند.

دوم: صديق است

و سوم: كسى كه از او به برادر تعبير مى‏كنند.

هر سه كلمه در قرآن كريم آمده است؛ «رفيق‏ «1»، صديق‏ «2»، اخ‏ «3»». اين سه نفر در دنيا به شكلى و در قيامت نيز به شكل ديگرى با انسان هستند. البته اگر انسان اهل آن باشد.

هر كدام از اين‏ها در دنيا خصوصيت و ويژگى‏اى دارند كه اين ويژگى‏ها و خصوصيت‏هاى سه گانه، هر كدام در كنار انسان، در ارتباط با يك نفر است. از اينرو بايد هر سه را بشناسيم، چون هر كدام نسبت به انسان، نگاه مثبتى دارند.

از اين سه نفر كه بگذريم، بقيه افراد در كنار ما، يا افرادى عادى و بى‏خاصيت هستند، يا دشمن و مخالف ما.

جلسه دوم سخنراني حجة الاسلام والمسلمين رفيعي

محرم 1389

برنامه سمت خدا

سوال – آداب عزاداری و سرفصل های آداب عزاداری چیست ؟

پاسخ – با تشکر از همه ی آنهایی که اقامه ی عزای حسینی می کنند چه از آن بچه هایی که هیئتهای کنار کوچه ای دارند و چه کسانی که در مسجدها و حسینیه های بزرگ عزاداری برپا می کنند چه از آن خانم هایی که در خانه دورهم دیگر جمع میشوند . این روز ها همه مشغول عزاداری هستند و هرکس هم می خواهد یک جوری در این قضیه مشارکت داشته باشد . ضمن ارج نهاندن به همه ی عزیزان و عزاداری ها و تاکید بر حفظ این ها که به تعبیر امام این انقلاب را عاشورا زنده نگه داشته است ، من چند نکته را اشاره می کنم . نکته ی اول اینکه ما در فرائض دینی مان واجبات در درجه ی نخست است .بعد نوبت به مستحبات میرسد . بعد نوبت به ترک مکروهات میرسد . در روایت داریم : عابدترین مردم کسی است که واجباتش را خوب انجام بدهد . مبادا واجبات لطمه ببیند . آنچه که به گردن ما فریضه است یعنی عزاداری ما موجب فوت نمازمان نشود . عزاداری ما موجب ترک خمس مان نشود .بگوییم که این هزینه را برای عزاداری امام حسین (ع) کردیم و دیگر خمس نمی پردازیم . عزاداری ما موجب نشود که چیزی که به گردن ما لازم است انجام ندهیم . مثلا مالی که با آن عزاداری می کنیم باید مباح باشد . مال باید حلال باشد .

جلسه اول سخنراني حجة الاسلام والمسلمين رفيعي
محرم 1389
برنامه سمت خدا

سوال – با توجه به ماه محرم ، سیره اهل بیت را در عزاداری بگویید
پاسخ – فرا رسیدن ماه محرم را تسلیت عرض می کنم مخصوصا به عزادار واقعی یعنی امام زمان (عج ) . این حادثه ای که باعث ماندگاری اسلام شد و به تعبیر بعضی ها اگر اسلام نبوی الحدوث است ، حسینی البقاء است یعنی اگر آغازش با پیامبر بوده است استمرار آن با خون سرخ ابا عبدالله است که شاید تعبیر حسین منی و انا من حسینی ، اشاره به همین نکته باشد . شما می دانید که کربلا یک سرزمین و عاشورا یک روز کوتاه چند ساعته نیست . درست است که در ساعات محدودی در سرزمین عراق خون چند نفر انسانهای برگزیده روی زمین ریخت اما نه عاشورا یک روز است و نه کربلا یک سرزمین و نه جغرافیای این حادثه محدود به سال 61 هجری قمری نیست . کربلا و عاشورا تا قیامت برقرار است . و همواره همه سرزمین های بشری را تحت تاثیر قرار داده است . به همین دلیل ما از میان یازده امام مان که به شهادت رسیدند و وجود امام زمان (عج) که در قید حیات هستند ، می بینیم که در مورد امام حسین (ع) یک ویژگی هایی است و یک عنایت خاصی روی عزاداری ، نام ، دعا ، زیارت قبرش است که این ویژگی در مورد ائمه ی دیگر به چشم نمی خورد .

و این ویژگی را خود ائمه برای ایشان قائل شده اند یعنی قبل از آنکه امام حسین (ع) به کربلا بیاید و به شهادت برسد می بینیم که ابن عباس میگوید که از سرزمین نینوا عبور می کردیم دیدم آقا امیرالمومنین پیاده شد . یک قدری در این سرزمین گشت و خاک آنرا بویید و بعد فرمود : ای خاک خوشا به حال تو ، انسانهایی روی تو به شهادت می رسند که بی نظیر هستند ، در گذشته سابقه نداشته و در آینده وجود نخواهد داشت ، و شروع به گریه کرد . یکی از یاران میگوید که من پیش خودم این را بعید شمردم که آقا چه می گوید ، امام حسین (ع) که اینجا ایستاده است. بعضی ها در امام شناسی ضعیف بوده اند . وقتی امیر المومنین بعضی حرفها را در مسجد کوفه می زد ، بعضی ها میگفتند که آقا شما غیب میدانید ؟ بعد میگوید که بیست و سه سال از این ماجرا گذشت و من خودم در لشکر عمر سعد بودم . یک روز که در این سرزمین فرود آمدیم یاد کلام آقا افتادم و جالب است که خودش هم پیش امام حسین (ع) آمده و قصه را گفته و امام می پرسد که تو ما را یاری میکنی ؟ او میگوید : من خانواده دارم و امام را تنها گذاشت و به کوفه رفت . بعضی ها چقدر بی توفیق هستند .

جلسه اول سخنراني حجة الاسلام والمسلمين قرائتي محرم 1360

برنامه درسهايى از قرآن 

امام حسين (ع) سخنان 1

بسم اللّه الّرحمن الّرحيم‏

الحمد للّه رب العالمين و صلّى اللّه على سيّدنا و نبيّنا محمّد و على اهل بيته‏

اين يكى دو شب قرار است بحث‏هاى درس‏هايى از قرآن را كه مى‏خواهيم صحبت كنيم، به فرازهايى از سخنان امام حسين (ع) بپردازيم و حالا بهترين سخنان درباره‏ى انگيزه‏ى انقلاب و برخوردها و سخنان افراد چه بود. برخوردهايى امام حسين (ع) در راه كربلا با افرادى داشته كه ما چند نمونه قبلًا بيان كرديم و يكى دو نمونه نيز مى‏گوييم و اين بحث رابه پايان مى‏رسانيم. يكى از صحنه‏ها براى امام حسين (ع) اين بود كه وقتى به كربلا مى‏آمدند (خود قصه‏ى كربلا را ازواعظها شنيده‏ايد، مأنوس هستيد) اما جملاتى كه ايشان در راه گفته‏اند، چون كمتر بيان شده است مى‏گوييم.

جلسه چهارم سخنرانی حجة الاسلام قرائتی محرم ۱۳۶۰

امام حسين (ع)، سخنان- 4

بسم اللّه الّرحمن الّرحيم‏

«الحمد للّه رب العالمين و صلّى الله على سيّدنا و نبيّنا محمّد و على اهل بيته و لعنه اللّه على اعدائهم اجمعين. الهى انطقنى بالهدى و الهمنى التّقوى»

برنامه‏ى دو سه ساله‏ى ما در تلويزيون، درس‏هايى از قرآن بود. ولى گاه و بى گاه ايامى پيش آمده كه برنامه را تغيير مى‏داديم و با تناسب زمان صحبت مى‏كرديم و چون الآن، ايام محرم است، در نظر است كه درس‏هايى از قرآن را موقتاً براى چند شبى كنار بگذاريم و به تفسير و بررسى سخنان امام حسين بپردازيم. چيزهايى هم كه من مى‏گويم، تاريخ عاشورا است. امام حسين (ع)، وقتى مى‏خواهد به كوفه برود، در راه كوفه، چه كسانى او را مى‏بينند، چه چيزهايى به امام مى‏گويند و امام چه جواب‏هايى به اين‏ها مى‏دهد، اين برخوردها را برخوردهاى جالب و مفيد مى‏ديدم. گفتم اين برخوردها را بنويسم و از اين برخوردها چه درسى مى‏گيريم؟ يكى از برخوردهايش را آخر جلسه‏ى قبل گفتم. اينكه امام حسين (ع) وقتى مى‏خواهد به سمت كوفه حركت كند، چه سخنرانى و چه خطبه‏اى مى‏خواند، مرگ را چگونه معرفى مى‏كند؟ خبر شهادتش را مى‏دهد. علم به شهادت خود را بيان مى‏كند. عشق به شهادتش را بيان مى‏كند. بعد دعوت مى‏كند و سپس از مكه وقتى حركت مى‏كند، قافله‏ى بيت المال طاغوت را مصادره مى‏كند. ببينيد امام حسين (ع) چه كرده است.

چرا امام حسين (ع) كوفه را انتخاب كرد؟